Cambell River - Ucluelet

Omdat we in het bos zonder voorzieningen staan en we gisteren de wandelingen al hebben gelopen die we wilden doen zijn we al om 9.15 uur op weg. De jongens zijn verdiept in een filmpje op de ipad dus we rijden lekker zo ver mogelijk door. Rond de lunch komen we aan in Port Alberni. Wat een leuk stadje is dit! We stoppen bij het visitors centre en halen een kaart van de regio. Op de kaart staat een waterspeeltuin in een community park. We rijden daarheen, lunchen in de camper en kleden de jongens om. Die hebben andere ideeën dan wij en blijven stug schommelen, niets waterpret!! De temperatuur is ligt rond de 25 graden maar ze zijn niet op andere gedachten te brengen. Dan rijden we maar door! Vanaf Port Alberni is de weg soms net een achtbaan met grote klimmen en afdelingen. We mogen niet harder dan 60 km per uur en op veel stukken zelfs maar 30 of 40 km per uur. Het duurt dus wat langer dan we dachten maar we hebben de tijd.
Rond half 4 zijn we bij de camping in Ucluelet. We checken in en rijden gelijk door naar het strand. Tim en Ray wagen zich in het koude water maar niet verder dan tot de knieën. Bas begint er niet eens aan en gaat lekker spelen in het zand onder toeziend oog van Daan. Na ruim een uur is het mooi geweest. We rijden terug naar de camping, douchen de jongens en vertrekken naar het dorp om te ten. Op de kaart staat een familierestaurant met bowlingbaan. Als we binnenkomen is het eigenlijk vol maar er wordt een tafel in een hoekje geschoven en we kunnen aan tafel. Het lijkt of ze ons zijn vergeten en net als we besluiten dat we nog 5 minuten wachten wordt dan toch de bestelling opgenomen. Daarna duurt het ruim 40 minuten voordat het eten komt. De jongens vermaken zich ondertussen op de kegelbaan want dat zit bij het kindermenu inbegrepen. Als het eten er eindelijk is zijn de hot wings van Daan koud en de kip van de jongens ziet eruit als een schoenzool. De hot wings gaan retour keuken en worden van de rekening gehaald. De jongens eten alleen de patatjes en gaan daarna verder met het gooien van deuken in de kegelbaan. Als de tafel is afgeruimd komt er niemand meer. Uiteindelijk betalen we aan de bar en vertrekken we. Ach, de jongens hebben zich vermaakt!

Terug op de camping blijkt dat we hier wel vuur mogen maken. Ray haalt hout en samen met Tim maakt hij een lekker vuurtje. Eindelijk een echt kampvuur!