Van Bryce Canyon naar Zion National Park

Vandaag is het maar 2 uurtjes rijden van Bryce naar Zion. Daarom doen we lekker lui deze ochtend. Pas om 10:30 uur rijden we van de camping weg. Er is geen snelweg tussen deze parken dus ook het rijden gaat gewoon op het gemak. We doen er inderdaad echt maar 2 uurtjes over en staan dan al in de rij om Zion in te rijden.

Een paar kilometer na de ingang moeten we de Mount Carmel tunnel door. Deze tunnel is begin 1900 aangelegd en heeft een baan voor heen en een baan voor terug. Echter is de tunnel te smal om 2 campers of een camper en een auto elkaar te laten passeren. De camper neemt al ruim 1,5 baan in beslag. Daarom moet het verkeer van de andere kant worden stilgelegd waarna we door de tunnel kunnen. Vandaag hebben we geluk en rijdt het verkeer net vanaf onze kant door de tunnel als we aankomen. We kunnen dus gelijk mee.

Vanaf daar is het nog een kort stukje naar de camping. We slapen vandaag en morgen middenin Zion. Helaas geen aansluiting op water of riool maar gelukkig wel op stroom waardoor we eventueel de airco kunnen gebruiken. Vanmorgen toen we vertrokken was het een graad of 17 en nu ruim 30 graden. Daar moet vooral Bas even aan wennen. Daarom lunchen we op ons gemak bij de camper en wennen we even aan de warmte.

Dan is het tijd om in beweging te komen. We wandelen naar het visitor center (waar Tim uiteraard weer een paar stempels haalt) en nemen vanaf daar de shuttle bus naar de Zion Lodge. Daar begint een pittige klim vanuit de canyon omhoog naar de Emerald Pools. We gaan eerst naar de Lower, klimmen dan door naar de Middle en eindigen bij de Upper Emerald Pools. Omdat het zomer is zijn de pools ook wat droog maar het klimmen en ploeteren over de rotsen en door het mulle zand maken het wel een toffe trail. De beloning is een gaaf uitzicht vanuit de canyon omhoog (en het galmt lekker door als Bas zijn rare geluiden loslaat).
De terugreis gaat uiteraard een stuk sneller want het is bijna alleen maar bergafwaarts. Inmiddels is het gaan waaien en regent het een beetje. Lekker verkoelend!

Als we terug beneden zijn eten we in de Lodge zodat we zelf niet hoeven te koken in de warmte. Daarna snel terug met de shuttle naar de camping. De shuttle rijdt namelijk maar tot 20:00 uur en de afstanden in dit park zijn te groot om “even” terug te lopen.

Terug op de camping gaat nog even hard regenen dus wordt het binnen een spelletje op de ipad. Als het droog is kijken we buiten nog even naar de vleermuisjes die uitvliegen waarna Ray en Tim een potje schaak doen en Daan zich laat inmaken door Bas met het dobbelspel van Catan.

Dan is het tijd om naar bed te gaan. Morgen lekker op tijd op zodat we voor het heetst van de dag al wat kilometers hebben gelopen.